Van deze foto geniet ik nog steeds elke dag, Net als van de
zwangerschap.....Ik vind het echt leuk!
Van een
topsport carrière waar ik mijn hart en ziel in heb gestoken... Een
fantastische studententijd in Groningen en een waanzinnig backpack jaar
Down Under.. Ik heb het allemaal mogen meemaken.....En nu is het tijd voor een
nieuwe fase in mijn leven!
De keuze om te
stoppen met mijn volleybalcarrière was ontzettend zwaar. Enerzijds
wilde ik de beste spelverdeelsters van de wereld worden, maar anderzijds hou ik veel te veel van het leven. Wintersport vakanties, vriendinnen, een goede
studie, vrije tijd, wijn, feestjes.... De echte echte topsportmentaliteit kon
ik blijkbaar niet opbrengen. En heel eerlijk, soms vraag ik me nog wel eens af
waar ik had gestaan als ik die mentaliteit wel had gehad. De Nederlandse
Volleybaldames spelen nu op de Olympische Spelen.. en uiteraard volg ik ze. Wat blijft het een fantastische sport!
En dan mijn tijd in Groningen. Ik zie mezelf nog zo zitten op mijn leuke knusse gerenoveerde kamer. Ik keek uit op de hoofdstraat van Groningen, had mijn eigen badkamertje, deelde een keuken met twee huisgenoten en genoot volop van het stadsleven. Wat was het fantastisch!
Als student was
ik best wel serieus. Ik ging naar (alle) colleges, deed mijn huiswerk, gaf
les aan eerste jaars studenten, haalde goede cijfers, en was dan ook
binnen 4 jaar klaar met mijn studie Human Resource Management.
Vrijdagavond
was altijd DE stapavond, en die avonden zijn menig keer goed uit te hand
gelopen. Of ik wist niet meer hoe ik thuis was gekomen, of ik liet het
brandalarm weer afgaan, omdat ik midden in de nacht een ei stond te bakken en
niet oplette... Altijd één groot feest! Er gaat niets boven Groningen!
Over mijn waanzinnig mooie tijd Down Under kan ik wel uren vertellen. Dit is echt zo'n bizar mooi jaar geweest, waarin ik mezelf ongelofelijk heb ontwikkeld.
Van prachtige
landschappen naar liters wijn en van onkenbare mooie uitzichten tot feesten
diep in de nacht. Het is echt een herinnering voor het leven!
Na
Australië was daar dan eindelijk mijn grote liefde. Mijn maatje waar ik nu na
vele mooie jaren als topsporter, student en backpacker een kindje
mee mag krijgen. En dat is zo iets moois.....
Rem en ik hebben in de 4 jaar dat we nu met elkaar gaan super coole dingen gedaan. Van een wintersportvakantie tot een mooie reis naar Vietnam. En van lekker kamperen in Frankrijk tot veel festivals of feest diep in de nacht. Maar ook de kleine dingetjes als samen een wijntje drinken en genieten van een ijsje in Noordwijk, een dagje naar de sauna of het samenzijn met onze families...We genieten! Maar ook hebben we lastige momenten gehad. Momenten waarop ik heimwee had naar mijn eigen leventje. Momenten dat ik mijn draai niet kon vinden en niet kon wennen aan de westerse cultuur. En die momenten waren soms best wel zwaar....
Goede gesprekken en naar elkaar luisteren zijn de sleutelwoorden tot het vormen van een
sterke relatie. Het is nu sterker dan
ooit!
We wonen in een prachtig huis wat we onlangs hebben verbouwd, hebben een
heerlijke tuin, genieten van het leven samen...... EN
kijken nu vooral erg uit naar de komst van onze kleine Bink!
Het moment dat
we er achter kwamen dat ik zwanger was, was zo bijzonder. Op dat moment ben je
alleen maar heel blij en kijk je elkaar heel diep in de ogen aan en weet je dat
het is gelukt! Een heel intens moment..
De eerste weken
nadat je weet dat er iets heeeel piepkleins in je groeit zijn zo ongelofelijk
spannend en zenuwslopend. Gatverdarrie wat duurt het lang voordat je de eerste
echte bevestiging krijgt.
Maar als die
eerste echo er dan eindelijk is, dan pak je elkaars hand vast, voel je
blijheid en weet je dat het echt is. Het wordt bevestigd dat je samen papa en
mama wordt!
En dan gaat het
pas echt beginnen..... Nouja waar moet je beginnen?
Je krijgt wat
boekjes die je voorzichtig aan begint te lezen en je meldt je aan bij
verschillende internetsites. Ook heb ik mijzelf een abonnement op het magazine Ouders van Nu laten aansmeren.
Ik heb alles
graag onder controle en merk dat ik dat nu niet heb. Ik weet niet eens wat
er allemaal komt kijken bij een zwangerschap en het krijgen van een kindje. Kun je je nog herinneren dat je
op de middelbare school een hele boekenlijst kreeg met boeken die je aan moest
schaffen en daar uiteindelijk de helft niet van gebruikte? Nou dat gevoel heb
ik nu ook met zo'n babyuitzetlijst.....
Oke, eerlijk? Het is wel een dingetje hoor.... Aankomen, niet meer fanatieke kunnen sporten, eten...
Loslaten heet zo iets volgens mij?!!
Oke, eerlijk? Het is wel een dingetje hoor.... Aankomen, niet meer fanatieke kunnen sporten, eten...
Loslaten heet zo iets volgens mij?!!
Op het begin
van de zwangerschap ontstaat er zo'n flubberbuikje. Mensen die niet weten dat je
zwanger bent kunnen maar 1 ding denken; zo die is echt een beetje mollig
geworden.... Dat je aan het hardlopen bent en dat je je buik gewoon heen en
weer voelt flubberen. En met elk snoepje wat je neemt denkt dat je buik dubbel
zo hard groeit. Dat je onder de douche staat, naar je buik kijkt en denkt: laat die dikke buik maar komen. Of wanneer je tegen de
wind in moet wandelen, je shirt strak om je buik komt te zitten en het wat
vatsig lijkt.
Daarentegen vind
het weer helemaal niet erg dat mijn borsten ook groeien. Hihi! Eindelijk
eens dat gevoel mogen ervaren van een chick met een mooie volle cup. En dus
loop ik ook trots met mijn borst vooruit. Maar niet alleen ik ben er blij mee... Rem juicht hard mee en heeft zijn handen er vol aan ;-)
De hormonen,
ook wel kloothommels genoemd….
Ik schijn nogal
wat vergeetachtig te worden. Zelf ben ik er nog niet helemaal van overtuigd,
maar volgens Rem vraag ik regelmatig dezelfde dingen. Ach, laten we eerlijk
wezen.. Elke vrouw kent het denk ik wel dat haar man wat verteld over iets wat
haar totaal niet interesseert. En ja dat gaat het ene oor in en
het andere oor uit. Dat is het bij mij ook eerder, en dat heeft niks met
vergeetachtigheid te maken. Toch? :-)
En ach, en ik heb
gewoon weinig geduld, hou niet van mensen die treuzelen of niet weten
wat ze willen. En ja ik heb graag alles onder controle! Als één van
deze puntjes niet helemaal lekker lopen, dan kan ik wel een
beetje geïrriteerd raken.... Zal dit ook bij
de hormonen horen, of is dat gewoon wie ik ben?
Ik denk dat laatste hoor. De kloothommels versterken het gevoel
misschien iets meer.
En dan te
beginnen over eten. Ze zeggen dat je van die vreetbuien krijgt in het tweede
trimester van je zwangerschap. Nou ik heb ze al vanaf het begin. Al voor
ik überhaupt zwanger was;-) En ja, ik probeer vaak een soort van gezond
te doen, maar af en toe zitten er flinke uitschieters bij. Laatst had Rem
stroopkoeken in huis gehaald, één van mijn favoriete koeken. Dan zit je lekker
op de bank, en denkt telkens aan die rot koeken in de kast. Ze kruipen al
zowat naar je toe. Oke, vooruit ééntje dan. Serieus, voor ik het wist had ik er
een paar meer op ;-)
Ik ben nu bijna 23 weken zwanger. En ja, tuurlijk
wordt ik dikker, en nee ik kan niet meer sporten zoals ik voor de zwangerschap
deed. En ja, ik droom veel, heb andere eetgewoontes en zit mezelf of Rem wel
eens in de weg. Maar alles met een grote glimlach! En alles voor de komst van
een gezond kindje.
Laat kleine
Bink maar komen. Papa en mama zijn er klaar voor....
XX van Djennie
